بررسی اثربخشی آموزش گفتگو بر بهبود کیفیت زندگی مشترک گروهی از زنان متأهل تهران (مطالعه موردی)

در این پژوهش کوشش شده است تا آموزش گفتگوی موثر بر بهبود کیفیت زندگی زناشویی گروهی از زنان تهرانی بررسی شود . بدین منظور ، از 20 نفر از زنانی که به صورت هدفمند انتخاب و به دو گروه 10 نفره ، آزمایشی و کنترل تقسیم شدند ، مصاحبه پیش آزمون گرفته شد . در این میان 10 نفر گروه آزمایشی پس از مصاحبه های پیش آزمون ، در 5 جلسه ی 120 دقیقه ای ، مورد آموزش گفتگوی موثر قرار گرفتند ، سپس مصاحبه های پس آزمون بروی همه آنها انجام شد . پس از تحلیل محتوای مصاحبه های پس آزمون هر دو گروه آزمایشی و کنترل، اثر مداخله های آموزشی بر زمان و سبک گفتگوی آنها و نیز ، میزان رضایت زناشویی آنان ، بررسی شد. نتایج بدست آمده حاکی از آن است که ، آموزش گفتگوی موثر نه تنها موجب بهبود در سبک گفتگوی افراد میشود، بلکه این بهبودی منجر به افزایش زمان گفتگو و به دنبال آن بهبود در میزان رضایت زناشویی را در افراد گروه آزمایشی به دنبال دارد. این درحالی است که ، هیچگونه تغییر خاصی در گروه گواه که آموزش گفتگو را دریافت نکردند، دیده نشد. بنابراین این نتیجه حاصل می گردد که ، با آموزش گفتگو به افراد میتوان میزان رضایت زناشویی آنها را که ریشه بسیاری از مشکلات زناشویی است ،افزایش داد و به بهبود کیفیت زندگی مشترک آنان کمک نمود.